Weer thuis, Back home
Zuid-Afrika, deel 3 - Westkust tot Kaapstad
Namibië
This page only has Dutch navigation. Press the English flag to return to the English part of this website
Reisverhalen overland Centraal-Azië, Zuidoost Azië en Zuidelijk Afrika 2014 - 2015
Travelstories overland Central Asia, South East Asia and Southern Africa 2014 - 2015
26-05-2015
06-05-2015 to 26-05-2015
24-04-2015 to 06-05-2015
Botswana
06-04-2015 to 24-04-2015
Zimbabwe
20-03-2015 to 06-04-2015
Mozambique
10-03-2015 to 20-03-2015
Zuid-Afrika, deel 2 - Van Lesotho tot Kruger NP
24-02-2015 tot 10-03-2015
Swaziland
26-02-2015 tot 01-03-2015
Lesotho
19-02-2015 to 24-02-2015
Zuid-Afrika, deel 1 - Van Kaapstad tot Lesotho
(West- en Oostkaap)
25-01-2015 tot 19-02-2015
Thailand
16-11-2014 tot 24-01-2015
Thailand - Eden Valley Academy
Thailand - Keep Girls Safe
Cambodja
verslag bezoek Mae La vluchtelingenkamp
verslag bezoek ADRA project
05-11-2014 tot 16-11-2014
Laos
23-10-2014 tot 05-11-2014
China
24-09-2014 tot 23-10-2014
Mongolië
18-08-2014 tot 24-09-2014
Rusland
08-08-2014 tot 18-08-2014
Kazakhstan
20-07-2014 tot 25-07-2014
28-07-2014 tot 08-08-2014
Kirgizië
29-06-2014 tot 20-07-2014
25-07-2014 tot 28-07-2014
Tadzjikistan
18-06-2014 tot 29-06-2014
Oezbekistan
08-06-2014 tot 18-06-2014
Turkmenistan
04-06-2014 tot 08-06-2014
Iran
12-05-2014 tot 04-06-2014
Armenië
02-05-2014 tot 11-05-2014
Georgië
25-04-2014 tot 01-05-2014
Turkije
08-04-2014 tot 24-04-2014
Europa, transit
31-03-2014 tot 07-04-2014
Ga je weer mee op reis?
Onze "wereldreis van 2007" smaakte naar meer en intussen zijn we vertrokken voor een nieuw avontuur. Deze keer reizen we oostwaarts; voor een deel langs de oude Zijderoute naar Mongolië en dan via China door naar Zuid-Oost Azië. Een reis die ons zal leiden naar het gesloten Turkmenistan, langs de oude karavaansteden in Oezbekistan, over de Pamir Higway in Tajikistan, de op een na hoogste weg ter wereld, over de uitgestrekte steppes van Mongolië, door het dichtbevolkte China, naar de vele tropische baaien in Zuid-Oost Azië en dan terug naar zuidelijk Afrika. Ga je weer mee op reis?
To our English speaking guests:
All stories are in Dutch, but you can translate them using the google translate widget on top of each page.
foto 1 - 205, pagina 1 - 3
foto 205 - 317, pagina 3 - 4
foto 318 - 410, pagina 4 - 5
Wuivende palmbomen, azuurblauwe badwarme wateren en hagelwitte zandstranden. Op Phuket is het allemaal te vinden en 32 dagen lang is het "ons eiland" en het luxe appartementje dat we hebben gehuurd "ons huis". Het is een heerlijk plekje en de eigenaar doet er alles aan om het ons naar de zin te maken.
Douaneverklaring? Er gaat bij ons geen enkel belletje rinkelen. Sterker nog de douane heeft niet naar ons op- of omgekeken toen we het land binnen kwamen proberen we de weinig begripvolle douanier te vertellen, maar de man is niet onder de indruk en blijft onverstoorbaar doorzeuren over de douaneverklaring en anders ..... geen Mongolië voor ons, waarschuwt hij streng.
We kijken er onze ogen uit en de wereld lijkt in niets meer op die van de laatste maanden. Grote moderne gebouwen met spiegelglas, designer winkels en dure auto's vullen het straatbeeld waarbij de grote terreinwagens duidelijk favoriet zijn. Mercedes en BMW zijn voor de middenklasse; hier tel je pas mee wanneer je in een grote Lexus of Toyota landcruiser rijdt.
Voor ons ligt de grens van Turkmenistan. Het land dat de twijfelachtige eer ten deel valt om na Noord-Korea de tweede plaats te bezetten op de lijst van landen met de minste persvrijheid. Turkmenistan is één van de meest gesloten landen ter wereld en hoewel de huidige de president de teugels een beetje laat vieren is het nog steeds een politiestaat met totale controle.
De grens tussen Iran en Armenië is niet alleen een grens tussen twee naties het is ook de grens tussen twee totaal verschillende werelden. Van het ene op het andere moment belanden we van een wereld waarin niemand een hoofddoekje draagt in een wereld waar iedereen een hoofddoekje draagt en van een wereld waarin alcohol op elke hoek van de straat te koop is in een wereld waar het streng verboden is. De contrasten zijn groot en zelfs de natuur doet mee.
"Ja hoor, geen probleem" beweren ze nonchelant. "En de politie?", vraagt Markus voor ze zekerheid. Ook dat is geen probleem. "I am the police" zegt de man tot onze verbazing, "me too" zegt de andere. Verbazing alom. Van wat we uit het bord kunnen opmaken is dit een groot vogelbroedgebied en in Nederland zou het stiekem betreden van zo'n terrein ons toch minstens een enorme boete opleveren, maar hier overtreedt zelfs de politie zijn eigen regels.
Slechts een enkel huis is prachtig gerestaureerd, maar de meeste huizen zijn ernstig vervallen. De sierlijke hekwerken boven de portiekjes en langs de oude balkonnetjes zijn verroest, het verf is afgebladderd en ramen en deuren zijn verzakt. Toch hebben de grote huizen nog iets magisch. Als een soort echtheidskeurmerk sieren ze straten en vormen ze het karakter van de stad
"Where are you going?", vraagt een andere douanier ons een dagje later als hij bij de controle van onze paspoorten de nog ongebruikte visa ontdekt. "Mongolië" antwoordt Markus en op het gezicht van de douanier verschijnt een grijns die zowel bewondering als ongeloof weerspiegelt. De vraag wordt ons nu steeds vaker gesteld en de realiteit ervan begint steeds meer tot ons door te dringen.
Nederland; het is ons thuis, ons vaderland! En hoe geweldig de wereld ook is, dat typische "thuisgevoel" waar veiligheid, vertrouwdheid en herkenning samenkomen vinden we alleen in ons eigen landje. We zijn niet langer meer de gast; niet meer de buitenlander maar gaan ongemerkt op in de massa die dezelfde taal spreekt, dezelfde humor heeft, dezelfde waarden en normen kent en dezelfde gebruiken heeft.
"Daar is helemaal niets" was het antwoord van de Zuid-Afrikaan in Namibië toen we vroegen wat er aan de westkust te doen was. En zo op het eerste oog lijkt het alsof de man gelijk heeft. "Die Weskus", zoals de Afrikanen hem liefkozend noemen is een stuk eenzamer dan verwacht. Verlaten mijnen, streng bewaakte dorpjes en kleine haventjes vol boten met vreemde slangen waarmee, zo leren we later, op de zeebodem naar diamanten wordt gezocht is onze eerste kennismaking.... Lees het hele verslag
Een snelle overgang brengt ons terug in Namibië. Het land waar, bijna 10 jaar geleden, het idee van een lange overlandreis voor het eerst voet in onze gedachten zette. Dat we niet genoeg geld voor de wegenbelasting hebben is geen probleem. Zonder iets achter te laten mogen we het land in om bij het nabij gelegen winketje te pinnen; als we maar beloven dat we terug komen.... Lees het hele verslag
"Magisch om zijn leegte", is een veel gehoorde beschrijving, maar wij vinden de Central Kalahari verrassend vol. De regens hebben de Kalahari doen ontwaken uit een stoffige zomerslaap. De bossen zijn weelderig, een hoop struiken staan in bloei en in het malse fris groene gras grazen enorme kuddes gemsbokken en springbokken. .... Lees het hele verslag
Arusha en Armani, twee mannelijke leeuwenwelpen van 8 maanden oud dartelen voor hun verzorgers uit. De puppy vlekjes op hun nog veel te dikke poten verraden dat ze nog erg jong zijn. De wandelingen zijn een belangrijk deel in hun opvoeding en moeten hen vertrouwd maken met de natuur. Ze zijn niet aangelijnd en wij gaan waar de welpjes gaan. .... Lees het hele verslag
We zijn terug in "zwart Afrika". Een rommelige wereld van chaotisch verkeer en armoedige winkeltjes, waar straatverkopers zich verdringen voor de ramen en deuren van overvolle taxibusjes, waar volumineuze vrouwen in kleurrijke sarongs weer van alles en nog wat op hun hoofd dragen, baby's weer met dekens op de rug van hun moeders worden vastgebonden en puffende vrachtwagens weer grote pluimen zwarte uitlaatgassen uitstoten.... Lees het hele verslag
Misbruikt en vaak als baby verhandeld nadat de ouders voor hun ogen zijn vermoord voor bushmeat; de chimpansees in het Jane Goodall opvangcentrum bij Nelspruit, zijn zwaar getraumatiseerd. In het centrum hebben ze na vele jaren van mishandeling, eenzame opsluiting of misbruik in circussen laboratoria en nachtclubs eindelijk een plekje gevonden waar ze met soortgenoten weer chimpansee mogen zijn, tenminste voor zover dat gaat, want de littekens die de apen met zich mee dragen zijn groot.... Lees het hele verslag
Desalniettemin eindigen we met een hele zak vol leuke cadeautjes en een klein verkleurd beeldje van een hoender. Hoewel haar winkeltje niets aantrekkelijks te bieden heeft kunnen we de smeekbeden van deze vrouw niet weerstaan. "Als is het maar iets kleins, maar alsjeblieft koop iets bij mij ik heb het zo nodig", zegt ze terwijl de wanhoop in haar stem door klinkt. Het hoenderbeeldje is haar eerste verkoop sinds dagen.... Lees het hele verslag
"Neem even pauze en zie, een poort naar het paradijs", staat er op de pas richting de lodge. Vier maanden nadat we in China het echte Shangri-La bezochten staan we aan rand van wat de reisgids het Shangri-La van Afrika noemt en dat is niet zonder reden. Het uitzicht naar de Malealea Vallei beneden ons is prachtig en zelfs de dreigende hemel doet daar weinig afbreuk aan.....
"Yes mam", "Thank you so much mam". "Mam" zeggen de zwarten tegen mij, zowel jong als oud, man of vrouw. Uit alle monden horen we deze beleefde begroeting die lijkt voorbehouden aan "die witmense". De pijnlijke tweedeling lijkt de laatste jaren nauwelijks verminderd...... Lees het hele verslag
De hoop die ze eens koesteren om snel weer naar huis terug te kunnen keren is met de jaren vervlogen en vandaag de dag zijn de Karen-vluchtelingen een volk zonder vaderland en zonder toekomst. Gedwongen tot een leven achter hekken, een speelbal van de grollen van de Thaise overheid en volledig afhankelijk hulp van de Internationale NGO’s...... Lees het hele verslag
Human Trafficking heet dat met een modern woord en anno 2015 worden zo’n 20 tot 30 miljoen mensen tegen hun wil verhandeld en uitgebuit voor gedwongen arbeid en de seksindustrie. De handel in mensen is de nieuwe melkkoe van de georganiseerde misdaad en Thailand, het tropische toeristenwalhalla 's werelds grootste aan- en doorvoerland....... Lees het hele verslag
17 April 1975, de Rode Khmer, onder leiding van Pol Pot marcheert de stad binnen en in slechts 3 dagen tijd verandert de drukke hoofdstad in een spookstad. In één klap is de gehele samenleving ontwricht en zijn duizenden mensen opgepakt of gevlucht. De stad wordt letterlijk leeg geveegd. Het doelwit zijn "de nieuwe mensen" ..... Lees het hele verslag
Kleine strookjes bos op moeilijk bereikbare bergruggen of her en der verdwaalde "oer-bomen" getuigen van de ondoordringbare bossen die ooit het hele land vulden. De kaalslag is een verdrietig gezicht en de gevolgen niet geheel ongevaarlijk zo merken we al snel. De hevige regens van de laatste dagen hebben een aantal steile kale bergwanden veranderd in een massa losse klei met enkele fikse aardverschuivingen tot gevolg...... Lees het hele verslag
Het kleine wat armoedige dorpje met stoffige straten aan de Mongoolse zijde lijkt in geen enkel opzicht op de moderne stad aan de Chinese kant met haar brede asfaltwegen en hoge flatgebouwen vanwaar neonreclames in felle kleuren ons tegemoet knipperen. Nog steeds onderdeel van dezelfde Gobi woestijn zijn het twee verschillende werelden... Lees het hele verslag
"Het land onder de blauwe" hemel zoals Mongolië ook wel wordt genoemd doet zijn naam eer aan. Voorbij trekt een ongerept en eindeloos leeg landschap, dat overkoepeld door een strakke blauwe hemel nog weidser lijkt dan het al is. Onvergetelijk zijn de vergezichten en onvoorstelbaar de leegte.. Lees het hele verslag
Het azuurblauwe en door hoge besneeuwde bergen omsloten Issyk Kul, is het op één na grootste bergmeer ter wereld en onze bestemming voor de komende dagen. Gedurende anderhalve week vertoeven we in en om het meer, genieten we van zon, zee en strand, wassen we ons in het meer en hebben we iedere nacht opnieuw een fantastische bushcamp.
Schermutselingen tussen politie en krijgsheren, onrusten langs de Kirgizische grens en aardverschuivingen zijn de orde van de dag en al wekenlang gonst het van de tegenstrijdige berichten. Op internet lezen we van een schietpartij in Khorog waar de politie iemand heeft doodgeschoten en de tegenpartij uit woede het politiebureau in brand heeft gestoken.
We lopen maar gewoon de overdekte markthal binnen en beproeven ons geluk bij een verkoper van honing. Het is een goede gok, want de man, die direct begrijpt wat we willen, pleegt snel kort telefoontje en direct daarna verschijnt onze wandelende bank. Het is een aardige kerel die ons met een discreet knikje meeneemt naar een rustige hoek van de bazaar waar hij vanachter één van de kraampjes met gedroogd fruit een grote anonieme tas tevoorschijn tovert. Het voelt alsof we een louche drugsdeal sluiten. Lees het hele verslag.
Grote hoofden van dierenfiguren, Griekse goden en van de heerser zelf staan als van hun voetstuk gevallen getuigen van een verloren heerschappij eenzaam op de grond te midden van grote rotsblokken die ooit hun lichamen hebben gevormd. Toch hebben ze nauwelijks aan waardigheid ingeboet. Zelfs zonder lijf en gehuld in de nevel van de overtrekkende wolken hebben de enorme hoofden nog iets majestueus. Lees het hele verslag