Werkloos!

Kent u die reclame nog? Een man wint met de loterij zoveel geld, dat hij niet meer hoeft te werken. Omdat hij het zelf amper kan geloven belt hij zijn oude werkgever en vraagt naar zichzelf. Een medewerker aan de andere kant van de lijn antwoordt: “nee, die werkt hier niet meer”! De man geniet van dit antwoord en teneinde het nogmaals te horen stelt hij dezelfde vraag nog een paar keer.

Inmiddels hebben we allebei onze laatste werkdag achter de rug. Vanaf 1 maart zijn we officieel werkloos. Voor velen de ergste nachtmerrie, voor ons een moment waarnaar we lang hebben uitgezien. Geen baan, en geen verplichtingen meer. We kunnen het amper geloven en krijgen bijna de neiging om naar onze oude werkgevers te bellen.

We realiseren ons dat we enorme geluksvogels zijn, dat we ons dit te kunnen veroorloven. Waar het woord “werkloos” voor veel mensen een nare bijsmaak oproept is het voor ons één groot feest. Enerzijds zal dit ongetwijfeld te maken hebben met het feit, dat we wat werk en inkomen betreft best wel verwend zijn. Geen van beide zijn we ooit werkloos geweest en hebben dus ook nog nooit de nare gevolgen van het werkloos zijn ondervonden.

Anderzijds heeft de werkloosheidsvreugde zeker te maken met de wijze waarop we zijn “uitgezwaaid” door onze collega’s. We hebben allebei een hele leuke laatste werkweek gehad waarin veel mensen met ons meegeleefd hebben en we door onze collega’s ook nog eens behoorlijk in het zonnetje zijn gezet. Lieve collega’s, BEDANKT!

We realiseren ons, dat we het qua werksfeer allebei behoorlijk getroffen hadden.

De keerzijde van alle vreugde is dan ook het rare gevoel, dat zo af en toe even boven komt als je je beseft, dat collega’s waarmee je jarenlang dagelijks hebt samengewerkt en waarmee je heel vertrouwd bent zomaar van de ene op de andere dag uit je dagelijkse leven zijn verdwenen.

Van een collega van Belinda kregen we de wijze woorden van S. Dali mee: “Elk afscheid betekent de geboorte van een herinnering”. En dat geldt zeker voor ons. We hebben een heleboel leuke herinneringen en die zullen, wat er ook gebeurt, altijd blijven.